Często mówi się, że depresja nazywana „chorobą duszy” jest znakiem naszych czasów. W tym twierdzeniu jest dużo prawdy, bo na zaburzenia nastroju i emocji cierpi coraz więcej osób. Ważne jednak, by w porę odróżnić poważną depresję od zwykłej, przejściowej chandry.
Najczęstsze objawy depresji
Pierwsze objawy depresji są często bagatelizowane. Wiele osób odczuwających notoryczne zmęczenie, cierpiących na zaburzenia snu oraz złe samopoczucie zrzuca to na stres. Tymczasem mogą to być pierwsze oznaki depresji. Czerwone światło powinno pojawić się, jeśli zaczyna się problem z podstawowymi czynnościami. Osoba z depresją nie ma motywacji, by wstać z łóżka, umyć się czy coś zjeść. Jeśli do wymienionych objawów dochodzi także utrata radości życia, brak odczuwania emocji, zmienność nastrojów, poczucie winy, uczucie przygnębienia, które trwa ponad 6 tygodni, można już mówić o depresji. W najgorszym scenariuszu zaburzenie to może prowadzić do myśli samobójczych.
W depresji pojawiają się także zaburzenia koncentracji. Do tego występuje zaniżona samoocena. Osoby zmagające się z depresją uważają się za bezwartościowe, nieatrakcyjne i niezbyt mądre. Co więcej, depresja może przejawiać się także w wyglądzie i zachowaniu danej osoby. Znamienne są dla niej zaburzenia wagi wywołane zaburzeniem jedzenia, ma też spowolnione ruchy i mowę. Depresja to zaburzenie psychiczne, które (jeśli jest szybko zdiagnozowane) ma dużą szansę na wyleczenie. Osobą pierwszego kontaktu powinien być więc psycholog. Warszawa i inne duże miasta w Polsce dysponują wieloma ośrodkami czy gabinetami, do których warto się zgłosić z takim problemem.
Jak leczyć depresję?
Terapia z psychologiem zwykle trwa kilka tygodni i może przynieść bardzo dobry efekt. Jeśli jednak okaże się niewystarczająca, konieczna może być konsultacja psychiatryczna. Należy pamiętać, że zadaniem psychologa jest pomoc pacjentowi przede wszystkim rozmową, wsparciem i podpowiadaniem rozwiązań. Nie decyduje on jednak o konieczności przyjmowania przez pacjenta leków. Te może przepisać tylko lekarz psychiatra.
Na koniec warto pamiętać, że choroba ta, nawet jeśli leczenie zakończy się sukcesem, ma niestety tendencję do nawrotów. Dlatego bardzo ważna jest baczna obserwacja osoby w rodzinie, która zmagała się wcześniej z depresją.
Przyczyny depresji
Przyczyną depresji są bardzo często doświadczenia życiowe, które wywołały dużo emocji i spowodowały uraz psychiczny prowadzący do traumy. Z poważnymi zaburzeniami nastroju zmagają się więc osoby, które straciły kogoś bliskiego czy rozstały się z partnerem. Na depresję mogą cierpieć też osoby, które doświadczyły jakichś niepowodzeń w życiu, np. straciły pracę czy są samotne, co prowadzi do spadku motywacji i wiary we własne możliwości. Warto jednak pamiętać, że zaburzenia nastroju mogą wynikać również z zaburzeń w produkcji serotoniny lub być rezultatem stosowania pewnych leków. Co więcej, przyczyną depresji mogą być też zmiany hormonalne, dlatego często mówi się o depresji poporodowej. Mówi się także, że pewną rolę w pojawieniu się tego zaburzenia psychicznego mają czynniki genetyczne czy choroby przewlekłe, np. cukrzyca.