Czym jest stopniowanie przymiotników?
Stopniowanie przymiotników angielskich to nic innego jak nadawanie im form o silniejszym wyrazie. Co to oznacza? To samo, co w języku polskim dla wyrazów takich jak: miły – milszy – najmilszy. W języku angielskim taki zabieg również odbywa się w stopniu wyższym (comparative) i najwyższym (superlative). Stopniowanie może przyjmować formę regularną lub opisową. Co to oznacza?
Regularne stopniowanie przymiotników
W sposób regularny stopniujemy przede wszystkim przymiotniki jednosylabowe i dwusylabowe, które po spółgłosce mają -y. W ten sposób przymiotnik końcówkę -er w stopniu wyższym oraz przedrostek the i końcówkę -est w stopniu najwyższym. Są jednak pewne zasady, których trzeba przestrzegać:
● jeśli wyraz kończy się na samogłoskę -y, to należy zamienić ją na -i i dopiero wówczas dodać końcówki,
● jeśli wyraz ma budowę: spółgłoska – samogłoska – spółgłoska, to ostatnią spółgłoskę należy podwoić.
Poza tym reszta wskazanych przymiotników odmienia się według zasady, poprzez wyłącznie dodanie końcówek.

Opisowe stopniowanie przymiotników
Pozostałe przymiotniki, czyli te dłuższe od wskazanych oraz dwusylabowe, które nie kończą się na -y, stopniujemy opisowo. Co to oznacza w praktyce? Przede wszystkim nie dodajemy do nich żadnych końcówek. Zamiast tego dodajemy słowo more przed przymiotnik w stopniu wyższym i the most w stopniu najwyższym. Ta metoda jest zdecydowanie łatwiejsza, jednak wymaga zapamiętania zasady, kiedy ją stosować – nie są to bowiem metody zamienne, jak to bywa w języku polskim.
Wyjątki w stopniowaniu przymiotników
Oczywiście, jak można było się spodziewać, również tutaj znajdziemy garść wyjątków. Te niestety trzeba zapamiętać, jednak dobrą wiadomością jest to, że nie ma ich zbyt wiele, a dodatkowo są dość proste. O wyjątkach mowa w przypadku słów takich jak:
● dobry: good – better – the best,
● stary (w rozumieniu rangi, pozycji): old – elder – the eldest,
● zły: bad – worse – the worst,
● daleki: far – furter – the furthest.
Stopniowanie a porównywanie
Jeśli przymiotniki można stopniować, to można ich używać również do porównywania. Aby można było to zrobić, należy zastosować konkretną konstrukcję z than, które w tym kontekście oznacza niż albo od. Uwaga jednak – działa to jedynie w stopniu wyższym, kiedy porównujemy do siebie dwie rzeczy albo osoby. Stopień najwyższy powinien być używany, gdy mamy do porównania przynajmniej trzy rzeczy lub osoby.
Jak widać, stopniowanie przymiotników wcale nie jest takie trudne, jak mogłoby się wydawać. Wystarczy poznać wszystkie zasady, którymi powinieneś się kierować. Większość przymiotników stopniuje się po prostu regularnie, co wiele ułatwia; tylko niektóre są wyjątkami. Kierując się poznanymi wyżej wyznacznikami, jesteś w stanie utworzyć formy stopni od większości przymiotników.